N 50-32-182 E 023-11-212

N 50-31-10-9 E 023-11-12-7

Czereśnia ptasia bywa nazywana wiśnią ptasią i vice versa czasem trześnią i w każdym przypadku chodzi o ten sam gatunek (Prunus avium).

Wisienka stepowa (Prunus fruticosa) nazywana karłowatą jest odmiennym gatunkiem, który lubuje się w środowisku otwartym i ciepłym. Bywa w takich miejscach, że oba gatunki mieszają się jak w rez. Góry Pieprzowe pod Sandomierzem i zagraża to zjawisko lokalnym populacjom wisienki stepowej.

W terenie otwartym rośnie nisko i rozgałęzia się mocno na boki i przez niewprawne oko bywa wtedy mylona z karłowatą, która jednak nie przekracza najczęściej 60 cm wysokości. W zwarciu np. w środowisku leśnym ptasia rośnie jak zwykle średniej wielkości drzewo z wysoko osadzoną koroną. Jest szereg cech diagnostycznych dzięki, którym można odróżniać poszczególne gatunki wiśni, ale dla osoby nieobeznanej z tajnikami botaniki jest to trudne z powodu mieszania się gatunków. A na dodatek wiśnia ptasia ma szerokie możliwości dostosowawcze i w określonych warunkach siedliskowych np. wspomnianym wzrostem może przypominać krewniaków. Można jednak założyć, że jeżeli spotkasz tutaj krzew lub drzewo przypominające liściem, korą lub owocem czereśnię bądź wiśnię, będzie to prawie na pewno wiśnia ptasia. Najpierw zwróć uwagę na ciemnoszary, spękany poprzecznie pień, bo drzewo które spotkasz może mieć wysokość nawet powyżej 20 metrów, a wysoko osadzona korona powoduje, że ani liście, ani owoce nie będą zbyt dobrze widoczne. Drzewo to lubi miejsca o żyznych glebach, a najlepiej bardziej oświetlone. Jeżeli więc spotkasz tu starą wiśnię w ciemnym drzewostanie może to oznaczać, że do 60 lat temu otoczenie było dobrze oświetlone i dorodna wiśnia była w stanie się tu rozwinąć. Wiśnie w zacienieniu powoli giną, można przez to spotkać wiśnie już martwe, które jeszcze nie osiągnęły wieku dojrzałego.

Owoc oczywiście jest jadalny, a niedostępność powoduje nieopłacalność zbioru z powodu smaku kwaśnego naprzemiennie z cierpkim, rzadziej słodkawym. Stąd może pochodzić nazwa ptasia, bo owoc jest dostępny prawie wyłącznie dla ptaków, a smak powoduje brak zainteresowania ludzi. Wiśnia ptasia ceniona jest w sadownictwie jako podkład do szczepienia drzew hodowlanych. Późnym latem i wczesną jesienią w okresie owocowania w wiśniowych zagajnikach można mieć ciekawe obserwacje ptaków, które przylatują na żer, a mogą to być klasyczne szpaki, kosy, kwiczoły i śpiewaki, ale także grubodziób, który zainteresowany jest pestkami nie owocami.