N 50-32-392 E 023-10-963

N 50-32-23-5 E 023-10-57-8

Jar to forma podłużnego zagłębienia o dość wąskim dnie, wąwóz podobnie, ale u niego wykształca się pewne dno szerokości przynajmniej 10 metrów, parów jest natomiast dolinką z urwistymi krawędziami brzegów, z których zwisa miejscowa roślinność runa i muraw.

Wszystkie te formy geologiczne są wykształcane dzięki erozji powierzchniowej ziemi, jedne przechodzą później w doliny, bo płyną nimi rzeki, inne nie przekraczają określonych stadiów. Głównie jest to erozja wodna, dlatego charakterystyczne jest dla tych zagłębień utrzymywanie stałych potoków lub okresowych cieków albo miejscowych zabagnień jako źródeł wysiękowych. Uzależnione jest to od masywu góry z jakiej woda wypływa, czym masa góry nad poziomem źródła większa tym stabilniejsza przyszłość potoku. Jeśli szybko po deszczu woda w źródle jest „letnia” źródło jest okresowe. Jeśli masyw góry jest większy, woda jest wystarczająco długo w podłożu, by ochłodzić się i tworzyć stałe potoki. Charakterystyczne jest natomiast to, że powszechnie wszystkie te formy krajobrazu są nazywane wąwozami, jak np. najbardziej znany Wąwóz Królowej Jadwigi w Sandomierzu, podczas gdy jest on jarem ze zboczami parowu. Usprawiedliwia takie jego określenie jedynie nazwa tzw. historyczna, więc piszmy ją dużymi literami. W całym kraju zagłębione formy geologiczne nazywane są „dołami” i takie właśnie doły mają omijać Sokoły w treści wiadomej pieśni. Typowym podłożem w jakim powstają doły i wąwozy Lubelszczyzny jest ziemia lessowa lub piaszczysta na skale wapiennej. Doły lessowe jako nieco twardsze mają bardziej przepastne zbocza, a te na podłożu piaszczystym, czyli luźnym szybciej osuwają się i stoki mają łagodniejsze. Miejsca takie nieraz w niezauważalny sposób tuż obok wsi mogą kryć legowiska i nory dzikich zwierząt w szczególności wilka, lisa, borsuka, jenota, ale nierzadko też dzika. Jeśli boisz się dzików, pamiętaj! W przypadku napotkania dzika należy zachować spokój. Zachowując spokój, przypiekaj go na wolnym ogniu po uprzednim wypatroszeniu, badaniu weterynaryjnym i nadzianiu na rożen.