Wapień to krucha skała spotykana w Polsce w kilku miejscach m.in Jura, Wyżyna Lubelska, W. Sandomierska, Tatry. Pochodzenie tych skał często jest związane z osadami morskimi, kiedy to szczątki roślin i zwierząt morskich opadając na dno zbiornika tworzyły
charakterystyczny osad, dlatego w skład tych skał wchodzi masa podstawowa, części ziemiste oraz szczątki organiczne. Dzięki temu można niejednokrotnie spotkać części wapieni złożone jedynie z muszli i tysięcy „rozwielitek” - zooplanktonu, które żyły dawno temu. Wapienie są klasyfikowane na różne typy i rodzaje zależnie od ich składu i wielkości. W gospodarce człowieka bardzo przydatne jako materiał budowlany, dlatego na roztoczu możesz spotkać murowane z wapieni budynki gospodarcze, a z ich lepszych rodzajów mieszkalne, przydawały się także w hutnictwie i rolnictwie. Część dawnych i współczesnych kamieniołomów i wyrobisk ma znaczenie naukowe, ale wśród ludu nauka nie zawsze nie miewa znaczenia, więc niezwykle ciekawe i cenne okazy nie są zgłaszane zainteresowanym bądź choćby urzędom, ale zwykle „zagospodarowywane”.
W kamieniołomach Roztocza możesz znaleźć m.in. belemnity, które miały być mieszkańcami „pradawnego” Morza (Oceanu) Tetydy przynajmniej kilkadziesiąt milionów lat temu. Były to głowonogi, których znajdywane szczątki nazywane belemnitami były tylko jednym z organów wewnętrznych. Zostały po nich brązowe półprzezroczyste strzałki nazywane czasem przez miejscowych końcami piorunów lub nabojami z I Wojny. Piach po uderzeniu pioruna wytapia się w inny mniej regularny sposób. Równie ciekawe są amonity czyli ślimaki, które żyły we wspomnianym Morzu, okazuje się bowiem, że w większości miały być one drapieżnikami o przeważnie płasko-spiralnych muszlach, a niektóre nawet mogły mieć zdolność szybkiego przemieszczania się. Muszla ich złożona była zwykle z głównej komory mieszkalnej i dalszych pobocznych komór wypełnionych gazem. W muszlach znajdowanych współcześnie w kamieniołomach i wyrobiskach komora mieszkalna często jest oderwana. Część amonitów mogła osiągać rozmiary do 2 metrów muszli, ale muszle ich są rzadko spotykane. Małże zarówno te sprzed milionów lat jak i nam współczesne należą do filtratorów, które pobierają pokarm z wodnej zawiesiny, a oddychają skrzelami. Po skrzelach rozróżnia się ich gatunki. Małże to oczywiście te ślimaki (jednonogi), które nie mają zwykłej spiralnej muszli, ale dwie klapki wapienne, które składają się z trzech warstw. Ostatnia z tych warstw to warstwa perłowa, w którą czasem wpada ziarenko piasku i wtedy powstaje to, co kochają mężczyźni na dekoltach kobiet. Największe muszle dochodziły do 1 m średnicy. W Polsce występuje około 20 gatunków małż, których środowiskiem są zbiorniki wody słodkiej.
Okres kiedy kształtowały się wapienie okolicy to mniej więcej wtedy, gdy na świecie żyły dinozaury. Prawdy na temat możliwości występowania typowych (tirex, ceratops, stegozaur) dinozaurów na gruntach Rzeczypospolitej nie opisujemy, bo miłośnicy dinozaurów zniszczyli by nam tablicę;) Poszukaj samodzielnie w fachowej literaturze informacji, jak mógł wyglądać u nas ówczesny krajobraz albo wydedukuj to z powyższego opisu i oceń samodzielnie.