N 50-32-316 E 023-11-003

N 50-32-18-9 E 023-11-00-3

Żyzna buczyna karpacka Dentario glandulosae-Fagetum. Botanika a ściślej jej dziedziny składowe fitosocjologia i geobotanika wyznaczają grupy gatunków dzikich roślin, które często rosną obok siebie.

Dzieje się tak, bo rośliny te mają podobne wymagania do otoczenia np. nasłonecznienie, głębokość wody gruntowej, płaski lub pochyły teren. Kiedy skład gatunków w określonych warunkach powtarza się ciągle jako niemal identyczny, nazywany jest zespołem, związkiem albo zbiorowiskiem roślinnym. Jednym z takich zespołów jest żyzna buczyna karpacka. Pierwsze słowo tej nazwy odzwierciedla jakość gleby, którą ten zespół roślinny lubi zajmować i tworzyć. Drugie słowo oznacza las zdominowany przez buka zwyczajnego, w którego domieszce mogą rosnąć inne gatunki drzew jak grab, jarzębina czy jawor. Trzecie słowo tej nazwy oznacza, że jest to zespół charakterystyczny dla Karpat oraz ich otoczenia spotykany do kilkuset kilometrów od tego pasma górskiego.

Dla szerszego określenia typu drzewostanu jako buczyna zauważa się kilka charakterystycznych cech. Są to drzewostany w okresie zielonym mocno zacienione, dzięki czemu tworzą charakterystyczny, miły latem mikroklimat, ale zarazem owym zacienieniem ograniczają ilość gatunków, które mogą tam rosnąć. Zacienienie ma wpływ zarówno na rośliny mniejsze, zielne jak i na drzewa. Często buczyna tworzy w naturalny sposób drzewostany niemal jednogatunkowe. W jednym z niewielu miejsc w Europie m.in. na Roztoczu buczyna w pomieszaniu z cienioznośną za młodu jodłą może tworzyć charakterystyczne lasy mieszane i od tej pory może toczyć się walka o zdominowanie drzewostanu, któregoś z tych gatunków. Jodła również tworzy drzewostany zacienione, a w wersji jednogatunkowej jeszcze bardziej niż buk. Tej walki nikt nigdy nie wygrywa, bo gatunki te nauczyły się żyć obok siebie. Buk i jodła są drzewami wysokimi jak na nasze warunki, więc walka ta toczy się również na dużych wysokościach. Dla ludzi natomiast pole bitwy po tej walce tytanów leśnych jest jednym z najpiękniejszych zjawisk przyrodniczych w Rzeczypospolitej. Aby w pełni z niego skorzystać szukaj wiosną prześwietlonych słońcem jodeł w czasie mgły, latem chłodu w cieniu tych lasów z niewielką ilością komarów, jesienią dna lasu bukowego pomarańczowego od suchych jego liści, zimą czap śniegu do zdjęcia, jak z pocztówki.