PROMOCJA BIBLITEKI KLASZTORNEJ nr 53
Jako pierwszą przedstawiam książkę abp Fultona J. Sheena pt. „Kapłan nie należy do siebie”. Czcigodny Sługa Boży arcybiskup Fulton J. Sheen (1895-1979), niezwykle popularny amerykański kaznodzieja, znany jest ze swoich programów telewizyjnych i radiowych i ponad sześćdziesięciu książek.
Kwestia świętości kapłaństwa jest kluczem do odnowy Kościoła katolickiego i do zbawienia świata. Posługa kapłańska jest bowiem powołaniem wyjątkowo trudnym, ale i niezwykle zaszczytnym. Młody mężczyzna, który słyszy słowa: „Pójdź za Mną”, wezwany jest do tego, by zostawić wszystko, by złożyć cały swój los w dłoniach Chrystusa. Jego serce przepełnia radosna gotowość przystępowania do ołtarza Pańskiego, głoszenia Ewangelii, uświęcania ludu Bożego i służenia mu, odwiedzania i pocieszania chorych, podnoszenia na duchu wątpiących i odpuszczania grzechów.
Każdemu kapłanowi, który przypomni sobie, że nie należy do siebie oraz, że został powołany przede wszystkim do bycia żertwą na wzór Chrystusa, łatwiej będzie postrzegać swoje powołanie jako najcenniejszy dar, niezrównany honor i największe szczęście. Dzięki tej perspektywie każde jego jarzmo stanie się słodsze, a każde brzemię lżejsze.
Świętość kapłanów jest warunkiem świętości ludu Bożego, pomaga wzbudzać wśród niego nowe, święte powołania. Jeśli nie będzie kapłanów, nie będzie Mszy Świętej. W niniejszej książce kapłan staje się żertwą w ramach kontynuacji Bożego Wcielenia.
Jeśli czytelnik chciałby usłyszeć, jak akord ten wybrzmiewa po stokroć, może czytać dalej tę wspaniałą książkę abp Fultona J. Sheena pt. „Kapłan nie należy do siebie”.
Na drugim miejscu przedstawiam książkę tego samego autora pt. „Kalwaria i Msza Święta”. Można w niej przeczytać, że istnieją w życiu rzeczy zbyt piękne, by o nich zapomnieć. Lecz największym błogosławieństwem, jakie spłynęło na ten świat, było przyjście Syna Bożego w ludzkim ciele. Jego życie jest zbyt piękne, aby można było o nim zapomnieć, dlatego też z czcią odnosimy się do Jego Boskich słów zawartych w Piśmie Świętym i do łaski wysłużonej Jego czynami, która przenika naszą codzienność.
Najdonoślejszym aktem w życiu Chrystusa była Jego Śmierć. Każdy umierający jest bohaterem dramatu, a dramat umierania jest święty. Wszyscy, którzy się kiedykolwiek urodzili, przyszli na świat, aby żyć; jedynie nasz Zbawiciel przyszedł na świat, aby umrzeć. Chrystus prosił by ludzie pamiętali o Jego śmierci. Dlatego Msza Święta jest dla nas ukoronowaniem chrześcijańskiego kultu, jest największym wydarzeniem w historii ludzkości; który utrzymuje gniew Boga z dala od grzesznego świata, ponieważ w centrum, między niebem a ziemią, znajduje się Krzyż, odnawiając w ten sposób ową rozstrzygającą chwilę, w której rodzaj ludzki dostąpił pełni nadprzyrodzonego życia. Ofiara Krzyża wciąż się dokonuje. Ofiarujemy wieczystą Ofiarę Krzyża, raz złożoną i trwającą na wieki.
Postaci u stóp Krzyża symbolizowały wszystkich, którzy krzyżują. Dopóki istnieje na świecie grzech, dopóty Ukrzyżowanie nie ma końca. Jego Msza właśnie się rozpoczyna.
Warto przeczytać tę interesującą książkę abp Fultona J. Sheena pt. „Kalwaria i Msza Święta”.
Uwagę czytelnika chciałabym zwrócić na książkę św. Josemaria Escriva pt. „Droga. Bruzda. Kuźnia”. Założycial Opus Dei odkrył na nowo ze szczególną siłą głębię tej prostej, ale zaskakującej prawdy ewangelicznej: wszyscy wierni – nie tylko zakonnicy i kapłani – wezwani zostali do doskonałości, do pełni życia chrześcijańskiego. Dla św. Josemarii świętość nie jest abstrakcją. Słowo Boże oświeca i mobilizuje. Podobnie krótkie myśli św. Josemarii poruszają czytelnika, nie pozostawiają go obojętnym, wymagają od niego odpowiedzi i zastosowania w życiu. Niech twoje życie nie mija bezpłodnie. – Bądź pożyteczny. – Zostaw po sobie ślad. – Świeć światłem swojej wiary i miłości. Swoim życiem apostoła zmyj lepkie, brudne ślady postawione przez plugawych siewców nienawiści. – I oświetlaj wszystkie ziemskie drogi ogniem Chrystusa, który niesiesz w sercu. Oby twoja postawa i twoje rozmowy były takie, ażebyśmy wszyscy, widząc cię lub słysząc, mogli powiedzieć: „Ten człowiek czyta życie Jezusa Chrystusa”.
Tylko Bóg wie, dla ilu ludzi rozważania „Drogi. Bruzdy. Kuźni” stały się okazją do nawrócenia, do stawiania sobie ambitnych celów życiowych, do całkowitego oddania się Bogu. Książka jest inspiracją do lepszego życia, bliższego Boga i bliźnich. Polecam tę niezwykłą książkę św. Jesemarii Escriva pt. „Droga.Bruzda. Kuźnia”.
Zachęcam do przeczytania tych ciekawych książek, których tytuły jeszcze raz przypomnę. Są to książki abp Fultona J. Sheen pt. „Kapłan nie należy do siebie” i „Kalwaria i Msza Święta” oraz św. Josemarii Escriva pt. „Droga.Bruzda. Kuźnia”.
Myślę, że .. jest wielu takich, którzy nie odwiedzili jeszcze Biblioteki Klasztornej OO. Dominikanów w Tarnobrzegu. Informuję, że mieści się ona w Domu Katechetycznym i jest czynna w środy od 17 do 18. Serdecznie zapraszamy.
Tarnobrzeg, 10.02.2018 r.
