Wierzba wiciowa (Salix viminalis) nazywana witwą i konopianką lubi lekkie i wilgotne gleby raczej unikając ciężkich, a zwłaszcza torfowych, ale potrafi sobie poradzić w różnych warunkach. Zwykle jest rośliną światłorządną i ciepłolubną, więc będzie lubiała też rosnąć w terenie otwartym lub półotwartym tworząc formy krzewiaste i faktycznie bywa nazywana wierzbą krzewiastą.

Kora młodych pędów jest początkowo zielonkawa, a potem ciemnieje na szarobrązową. Pędy bywają wykorzystywane do wyplatania w koszykarstwie. W stosunku do innych krzewów, a nawet innych wierzb przejawiają podwyższony współczynnik giętkości i elastyczności, zwłaszcza że często wykształca długie nierozgałęzione pędy. Liście witwy osiągają 2 cm szerokości i do 12 cm długości. Z wierzchu są zielone czasem żywo zielone od spodu dość matowe i blado owłosione. Brzeg liścia jest podkręcony, a przez jego środek prowadzi żółtawy nerw, który z wierzchu sprawia wrażenie zagłębionego. Nie licz jednak, że udało się rozpoznać Salix viminalis, jeżeli krzew reprezentuje opisane cechy, bo wierzby przejawiają ogromne zdolności we wzajemnym mieszaniu odmian i podgatunków.