Cytat z serii przewodników przyrodniczo-turystycznych Sobowca:

Gdziekolwiek spotkasz ols bagienny niemal zawsze będzie niewielkiej powierzchni, a zwłaszcza rośnie wąskim pasem wzdłuż brzegów zbiorników wodnych, rzek i bagien. Tworzy najczęściej jednorodne drzewostany ponieważ w stosunku do innych drzew lasów łęgowych ma pewną przewagę.

Dzięki współpracy z bakteriami nazywanymi promieniowcami olchy tworzą kuliste wybrzuszenia na korzeniach, w których bakterie dla drzew pozyskują azot z powietrza otrzymując w zamian wodę i sole mineralne. Olcha potrafi rosnąć na bagnie dzięki korzeniom powietrznym pustym w środku przez co nie zapadnie się będąc dorodnym drzewem, ale nie znosi zbyt długiego zalewania. Jeżeli woda w olszynie stoi długi czas np. pół wiosny to promieniowce tracą chęci do życia i olcha nie ma substancji obronnych przed liściożernymi zwierzętami, które pozbawiają ją ulistnienia. Można spotkać olsy bez liści już w środku lata, ale nie ozna

cza to śmierci drzewa za rok wiosna na pewno będzie inna i wtedy olcha odrośnie. Pozornie suche olchy bywają czasem usuwane przez rolników - całkiem niepotrzebnie.

Mimo swojej zaradności, nawet olcha w łęgach nie żyje zbyt długo, leśnictwo określa jej wiek rębności na 60kilka lat, ale za to topole i wierzby wycinane są najczęściej około 30tki.