Cytat z opracowania tekstowego do "Szlaku Trzech Jezior" ścieżki dydaktycznej gminy Zaleszany:

Rybitwa czarna jak nazwa wskazuje ma w swoim upierzeniu przewagę koloru czarnego, mianowicie czarne, a raczej czerniawe jest w przedniej i spodniej części upierzenie, a skrzydła są ciemnoszare lub grafitowe. Dziób czarny, a nogi bordowe. Natomiast w szacie spoczynkowej jesienią

i zimą kolor czarny zastępowany jest białym. Podobnie do szaty spoczynkowej wyglądają młode w swoim pierwszym upierzeniu.

Zanim spadnie do wody na rybę, którą upatrzyła sobie do złowienia rybitwa czarna najpierw często zawisa w powietrzu do 5 metrów nad wodą. Jako miejsce gniazdowania upodobała sobie tutaj przybrzeżne zagęszczenie osoki aloesowatej i częściowo strefę litoralu obok szuwarów. Znajduje tam pływające pniaki, kołki lub roślinność wodną, którą układa w niewielką stertę i na niej zamontowane jest jej pływające gniazdo. Młode mają ubarwienie ochronne, więc są niemal nie do zauważenia dla drapieżników powietrznych, a oddalenie od otwartego lustra wody zabezpiecza przed drapieżnikami pływającymi.

Rybitwa czarna podobnie jak inne występujące w naszej okolicy rybitwy bądź mewy mogły by się zagnieździć w wielu innych miejscach ze względu na bogactwo bazy żerowej i nieszkodliwe wybieranie ofiar z punktu widzenia hodowców ryb, ale niestety człowiek zagospodarowuje każdy zbiornik wody do celów rekreacyjnych bądź hodowlanych niszcząc najczęściej przybrzeżne strefy roślinności wodnej, w której ptaki te mogłyby się gnieździć. Tutejsza kolonia rybitw czarnych liczy sobie do kilkunastu par, ale ilość ta zależna jest od warunków bieżącego sezonu.

W czasie procesu zarastania zbiornika wodnego tuż za zbiorowiskiem roślin pływających jak np. osoki pojawiają się różnorodne szuwary, które kryją jeszcze więcej nie tylko ptasich gniazd i ich skrytych lokatorów. Zwierzęta te przez skryty tryb życia, wymagające środowiska i licznych prześladowców miewają czasem niecodzienne zwyczaje dyktujące im specyficzny tryb życia.