Cytat z serii przewodników przyrodniczo-turystycznych po dolinach rzecznych autora:

Brodziec samotny, samotnik. Niewielki ptak brodzący wielkości kosa z czarnym dziobem i zielonawymi nogami. Poza tym ma ciemny wierzch, który z daleka jako brązowy wydaje się być czarnym, do tego spód i kuper białe. Najbardziej jednak charakterystyczną

jego cechą w okresie lęgowym jest fakt, że można go spotkać w nawet zwartych zabagnionych lasach zarówno typu borowatego jak i w olszynach. Lubi w tym czasie przysiadać na gałęziach drzew, kiedy wie że jest obserwowany, a nawet gnieździ się na drzewach w starych gniazdach ptaków drozdowatych. Zaniepokojony wydaje dość głośny, ale zarazem miękki dźwięk alarmowy, nie da się go wtedy przegapić, jednak kiedy nie zwróci się na niego uwagi można go uznać za jednego z drobnych śpiewających mieszkańców lasu. Jego nazwa bierze się prawdopodobnie z okresu spoczynkowego, kiedy częściej można go spotkać pojedynczego w stadach innych brodźców lub mew niż stadach samotników. Poza tym zdarza się, że nie upłynie miesiąc od klucia młodych, kiedy jedno z rodziców może odejść.